Jaina-eiland, Maya Terracotta Belangrijke figuur van een

Beeld van een priester of hoogwaardigheidsbekleder Thermoluminescentietest - CULTUUR: Jaina-eiland, Maya PERIODE: 600 - 900 n.Chr. MATERIAAL: Terracotta AFMETINGEN: Hoogte 19,5 cm HERKOMST: - Privécollectie, Wray, Scottsdale, Arizona, Verenigde Staten van Amerika. - Privécollectie, Boeckman, Dallas, Texas, Verenigde Staten van Amerika. Aangekocht op 03/16/1984 van de vorige eigenaar. Goede staat van bewaring, heel. DOCUMENTEN: - Met thermoluminescentietest. BESCHRIJVING: Figuur van een Maya-dignitaris of priester van het eiland Jaina. Zijn lichaam is omhuld door een mantel waaronder een lange tuniek te zien is, waaruit de blote voeten steken. Het presenteert een riem die rijkelijk versierd is met vogelkoppen. Zijn gezicht, met oosterse trekken, zo kenmerkend voor dit soort figuren, is fijn gemodelleerd. Speciale vermelding verdient enkele kleine ballen die zich in het gebied van de baard bevinden en die goed tatoeages of een soort littekens zouden kunnen voorstellen. Het heeft grote ronde oorbellen en een langwerpige muts. Jaina Island is een precolumbiaanse Maya-archeologische vindplaats in de huidige Mexicaanse staat Campeche. Een klein kalkstenen eiland aan de Golfkust van het schiereiland Yucatán, met alleen een getijdeninham die het scheidt van het vasteland. Jaina diende als een elite Maya-begraafplaats en is opmerkelijk vanwege het hoge aantal mooie keramische beeldjes dat er is opgegraven. De term "Jaina" betekent "Tempel in het water". Zowel Jaina Island als het nabijgelegen Piedras Island (Isla Piedras) waren de locaties van kleine steden of dorpen. Jaina werd rond 300 na Christus gesticht en bleef bestaan tot het ergens rond 1200 na Christus werd verlaten. De belangrijkste bewoning vond plaats tegen het einde van deze periode, tijdens de Late Classic en Terminal Classic era's. De huidige ruïnes bestaan uit twee kleine pleinen en een balveld. De bekendheid van Jaina Island is verbonden met de geschatte 20.000 graven, waarvan er meer dan 1.000 archeologisch zijn opgegraven. In elk graf worden de menselijke resten vergezeld door glaswerk, leisteen of aardewerk, evenals een of meer keramische beeldjes, die meestal op de borst van de bewoner rusten of in hun handen worden gehouden. De naam van deze eilandnecropolis komt waarschijnlijk van de Yucatán Maya-uitdrukking hail na, of "waterhuis". De westelijke locatie zou verband kunnen houden met de ondergaande zon, en dus met de dood. De bron van de begraven bevolking is nog onbekend, maar komt waarschijnlijk uit Edzna en de nabijgelegen regio's Chenes en Puuc. Vanwege de grote aantallen die hier zijn gevonden, zijn deze beeldjes bekend geworden als "Jaina-stijl beeldjes", ongeacht of ze op het Jaina-eiland zijn gevonden. In feite zijn deze beeldjes veel talrijker op Maya-vindplaatsen in het binnenland, zoals de Usumacinta-rivierdelta, dan op het eiland. Vroege Jaina-stijl figuren zijn naturalistisch, delicaat gedetailleerd en worden over het algemeen beschouwd als de beste beeldjeskunst die in het oude Amerika is geproduceerd. Hoewel er zowel massieve als holle beeldjes zijn gevonden, overheersen de laatste en zijn ze meestal voorzien van een fluitje of van kleikorrels die een ratelend geluid produceren. Net als de beeldjes zelf, is het niet bekend welke functie(s) de fluitjes en ratels dienden. Gemaakt van oranje klei en oorspronkelijk beschilderd, meestal in oker en blauw, zijn de beeldjes over het algemeen 25 - 65 cm hoog, zelden meer. Deze beeldjes vertegenwoordigen ook Maya-praktijken van scarificatie en de betekenis van klasse in de Maya-samenleving. De beeldjes zijn gemaakt in een realistische stijl en vormen een etnografische schatkamer, die een glimp biedt van de fysieke kenmerken, kleding en het dagelijkse leven van de late klassieke Maya-elite. Hun delicate details onthullen kenmerken van sociale status en de beeldjes worden vaak getoond met gereedschappen en andere toebehoren, waardoor we driedimensionale momentopnames krijgen van lang verdwenen werktuigen. De idiosyncratische details die in de eerdere fasebeeldjes worden getoond, hebben ertoe geleid dat een onderzoeker verklaarde dat het "echte essays in portretkunst" zijn, terwijl een ander eraan toevoegt dat de beeldjes "getrouw de leeftijd, status en expressie beschrijven". Expressief en individueel als ze zijn, is het tot nu toe moeilijk gebleken om de onderwerpen van deze beeldjes te bepalen. Het is bijvoorbeeld niet mogelijk om de beeldjes te correleren met hun bijbehorende begrafenis. Met name het geslacht van de beeldjes lijkt slechts willekeurig overeen te komen met het geslacht van de begrafenis: vrouwelijke beeldjes kunnen mannelijke begrafenissen vergezellen en vice versa, terwijl kinderbegrafenissen vaak gepaard gaan met volwassen beeldjes. Bepaalde beeldjes en stijlen van beeldjes zijn geïdentificeerd als godheden. Anderen hinten naar mythen of legendes. Er is ook gesuggereerd dat de beeldjes voorouders voorstellen, ver weg of direct. De kwestie van portretkunst kan alleen worden opgelost als de functie van deze grafgiften zelf is opgelost. Alle beeldjes op Jaina Island lijken speciaal te zijn geproduceerd als begrafenisbegeleiding. Vanwege ruimtegebrek konden maar weinig van deze beeldjes op het eiland zelf zijn geproduceerd. Veel van de gegoten beeldjes zijn gelinkt aan werkplaatsen in Jonuta, op enige afstand naar het zuiden en westen. Fascinerend genoeg zijn de mensen rond Jaina de enigen in zuidoostelijk Meso-Amerika die menselijke figuren in graven stopten - overal elders in de regio zijn figuren alleen in huiselijke contexten gevonden. Het gebruik van menselijke figuren roept meteen de herinnering op aan de vroegere West-Mexicaanse culturen die uitgebreide figuren lieten maken die alleen in hun schachtgraven werden geplaatst. De Spanjaard Diego de Landa, die kort na de Spaanse verovering details over het Maya-leven vastlegde, schreef dat de kunstenaars die dit soort stukken maakten, een leven van religieuze isolatie en rituelen, vasten en onthouding leidden. BIBLIOGRAFIE: - BALL, Joseph. Maya Lowlands: Noord. Archeologie van het oude Mexico en Centraal-Amerika. Een encyclopedie Garland Publishing, Inc. 2001. - COE, Michael D. De Maya's. Thames & Hudson. 1999. - CORSON, Christopher. Stijlvolle evolutie van Jaina-beeldjes, Precolumbiaanse kunstgeschiedenis. Geselecteerde lezingen. Peek Publications. 1977. Opmerkingen: De verkoper garandeert dat hij dit stuk heeft verworven volgens alle nationale en internationale wetten met betrekking tot het eigendom van cultureel erfgoed. Herkomstverklaring gezien door Catawiki. De verkoper zal ervoor zorgen dat eventuele benodigde vergunningen, zoals een exportlicentie, geregeld worden. Hij zal de koper informeren over de status hiervan als het langer dan een paar dagen duurt. Het stuk omvat een certificaat van echtheid. Het stuk bevat een Spaanse exportvergunning.


Hét online veilinghuis voor jou!

Catawiki is het meest bezochte online platform in Europa voor bijzondere objecten geselecteerd door experts, en biedt wekelijks meer dan 65.000 objecten aan voor de veiling. Het is onze missie om onze klanten een spannende en probleemloze ervaring te bieden bij het kopen en verkopen van bijzondere, moeilijk te vinden objecten.


Waarom Catawiki?

Lage veilingkosten

Al onze objecten zijn gecontroleerd door onze 240+ experts

24/7 meebieden in onze app

Biedingen zijn alleen geldig via de website van Catawiki.