Oud-Egyptisch Steen Antropomorfe lepel. Late periode, 664 -

Lepel. Oud Egypte, Late Periode, 664 - 323 v.Chr. Serpentijnsteen. Lengte 11,5 centimeter. HERKOMST: Privécollectie, Parijs, Frankrijk. Verkregen in de jaren 80. STAAT: Goede staat. Zwemmerslepels verschijnen in het begin van de 18e dynastie, met het begin van het Nieuwe Rijk; het vroegst overgebleven exemplaar dateert uit de regering van Achnaton, hoewel het model waarschijnlijk nog ouder is. Het bleef eeuwenlang in gebruik, tot in de vroegchristelijke periode. Er zijn ook enkele overgebleven exemplaren uit Soedan uit de Napatean-periode (ca. 700-300 v.Chr.). Het was een model dat zich oostwaarts verspreidde over de Middellandse Zee, zoals blijkt uit een lepel van dit type die op Cyprus is gevonden, die erg dicht bij Egyptische modellen ligt. Deze stukken zijn over het algemeen polychroom, hetzij door het aanbrengen van verf of door de combinatie van materialen, en zijn gemaakt van hout, ivoor, steen of zelfs faience. Het meisje dat het handvat vormt, generiek bekend als de zwemster, kan Egyptische of Nubische trekken hebben, draagt een pruik en is altijd naakt, hoewel ze af en toe is versierd met een ketting of een sjerp of riem. De houding is altijd identiek, met haar benen bij elkaar en gestrekt, haar voeten ook gestrekt en haar armen naar voren gericht, terwijl ze een kom vasthoudt die rechthoekig, ovaal of patroonvormig kan zijn, hoewel deze bij talrijke gelegenheden de vorm van een watervogel zal aannemen, vaak met de vleugels die een deksel vormen. Andere, zeldzamere voorbeelden beelden waterplanten, vissen of zelfs een antilope af (afb. 6). De lepels met eenvoudige kommen kunnen worden geïnterpreteerd als afbeeldingen van vrouwen die offers dragen. Onder de tweede groep zijn de meest talrijke die waarin de kom de vorm van een eend of gans heeft; in dit geval suggereert de positie van de armen dat het meisje niet zou zwemmen, maar door de vogel over het water zou worden gesleept. Traditioneel werden deze stukken geïnterpreteerd als cosmetische lepels, maar al in de jaren 60 definieerde Ingrid Wallert hun gebruik als ritueel; ze zouden zijn gebruikt als pollepels voor plengoffers of offers of, in het geval van die met deksels, als containers voor kleine hoeveelheden mirre of wijn om aan de goden te offeren. Ze kunnen ook zijn gebruikt om de overledene een soort geheime zalf aan te bieden die in de tempels werd gemaakt, wat de wederopstanding in de andere wereld verzekerde. Deze rituele interpretatie is gebaseerd op zowel teksten en grafische voorstellingen als op het feit dat de meeste ervan zijn gevonden in graven, en niet alleen van vrouwen, maar ook van mannen en kinderen. Sommige fragmenten van deze gereedschappen zijn ook gevonden in huizen en paleizen, maar geen enkele intact. Deze theorie wordt ook ondersteund door de uitstekende staat van bewaring waarin ze tot op de dag van vandaag zijn bewaard gebleven, ondanks dat het bijzonder kwetsbare objecten zijn. Het feit dat de zwemmerslepels tot de heilige sfeer behoren, zowel in tempels als in begrafeniscontexten, wordt ook ondersteund door de rituele interpretatie van de motieven. De formule waarin de zwemmer wordt gedragen door een gans, de meest wijdverspreide, kan worden gelezen als een hiërogliefische tekst die direct verwijst naar het Hiernamaals, aangezien het hiëroglief van de gans letterlijk kan worden gelezen als de naam van Geb, de god van de aarde. Het meisje zou dan worden geïdentificeerd met zijn vrouw, Nut, de godin van de hemel, die door haar man over de eeuwige wateren van de andere wereld wordt gedragen. Andere dergelijke lepels zijn geassocieerd met Hathor, de hemelse godheid en moeder van de farao's, evenals een psychopomp-godin en daarom nauw verbonden met begrafenisrituelen. In het geval van een lepel die in Moskou is bewaard (afb. 8), verschijnt een schematische weergave van de god Bes, geassocieerd met muziek en dans, op de dij van de jonge vrouw, soms getatoeëerd op de dijen van muzikanten en dansers, mogelijk als een manier om zijn bescherming aan te roepen. Aan de andere kant was de meisjesfiguur in Egypte een symbool van jeugd en vruchtbaarheid, van levensenergie. Dit waren aspecten die van bijzonder belang waren in de begrafenissfeer. Opmerkingen: - Het stuk wordt geleverd met een echtheidscertificaat. - Het stuk is voorzien van een Spaanse exportvergunning (paspoort voor de Europese Unie). - Als het stuk bestemd is voor buiten de Europese Unie, moet er een vervanging van de exportvergunning worden aangevraagd. Dit kan maximaal 1-2 weken duren. - De verkoper garandeert dat hij dit stuk heeft verworven volgens alle nationale en internationale wetten met betrekking tot het eigendom van cultureel erfgoed. Herkomstverklaring gezien door Catawiki.


Hét online veilinghuis voor jou!

Catawiki is het meest bezochte online platform in Europa voor bijzondere objecten geselecteerd door experts, en biedt wekelijks meer dan 65.000 objecten aan voor de veiling. Het is onze missie om onze klanten een spannende en probleemloze ervaring te bieden bij het kopen en verkopen van bijzondere, moeilijk te vinden objecten.


Waarom Catawiki?

Lage veilingkosten

Al onze objecten zijn gecontroleerd door onze 240+ experts

24/7 meebieden in onze app

Biedingen zijn alleen geldig via de website van Catawiki.