Tk 2 hele grote unieke antieke unieke glas in lood ramen.

Tk 2 hele grote unieke antieke unieke glas in lood ramen in smeedijzeren frame, gemaakt door het bekende atelier W.A. v/d Ben Delft.

Zelden te koop zulke prachtige unieke en vooral grote eye catchers. Ze komen uit een oud familiebezit en zo denk ik nog te weten, komen ze uit een naaiatelier wat ooit in Woerden en Papendrecht gevestigd moet zijn geweest. Beiden hebben ook het wapen van de woonplaatsen Woerden en Papendrecht in het ontwerp meegekregen. De raamwerken zijn heel oud, maar is de exacte leeftijd helaas niet bekent. Wij hebben ze zelf al een jaar of 15 in het bezit. Wel vond ik de naam vh atelier waar ze gemaakt zijn, de naam vond ik in een vd raamwerken (zie foto). Het gaat om atelier W.A. v/d Ben Delft. Ze waren vooral net voor de 2e wereldoorlog onder deze naam actief. Zijn zoon zette de zaak voort en gebruikte zijn eigen naam namelijk Glashandel Zantman welke nog steeds actief in het glas is.

De glas en lood ramen zijn maar liefst 190 bij 120 cm groot en hebben ook 2 zware ogen van ca 4 cm groot waardoor ze ook gemakkelijk opgehangen kunnen worden. De raamwerken wegen heel zwaar en wegen en vast meer dan 50 kg. Ze zijn nog bijna helemaal gaaf. Er mist een dun scherfje glas in de rand van een frame.

Helaas is het mij niet gelukt om er goede foto's van te maken, die ook kunnen laten zien hoe mooi de glas en lood ramen in werkelijk zijn. U kunt zich er nu in ieder geval wel een beeld van vormen. De achtergrond is een granollen muur, dus geen glas wat stuk is.

Wie maken we blij met deze unieke en hele decoratieve eyecatchers???
Alleen biedingen vanaf 750 euro worden serieus genomen, onder dit bedrag volgt er geen reactie meer!



Ondertussen heeft mijn zoektocht naar informatie eindelijk resultaat opgeleverd, namelijk:

Glashandel Zantman doorstond de oorlog en had in de jaren erna volop werk

3 mei 2015, 00:00 Algemeenheid van:

Er is bij Glashandel Zantman niet veel bewaard gebleven uit de oorlogstijd, maar na een kleine zoektocht op zolder vinden we toch nog een in 1945 gemaakt tekening van een glad-in-lood-raam.

DELFT – Het bedrijf dat nu bekend staat als Glashandel Zantman, heette vroeger Firma W.A. van der Ben. Dit bedrijf bestond pas zes jaar toen de oorlog uitbrak.

“Het is helaas een stukje geschiedenis waar ik niet heel veel van weet”, vertelt Johan Zantman, die jarenlang directeur van het bedrijf was, maar de zaak heeft overgedragen aan zijn zoon. “Mijn vader werkte vanaf 1937 bij Van der Ben. Hij en nog enkele van zijn collega’s moesten naar Duitsland om daar te werken.”

Vader Zantman vertelde zelden iets over wat hij in Duitsland meemaakte. Ook als hij erover werd bevraagd, liet hij er weinig over los. “Als we vroegen wat hij moest doen, zei hij dat hij in de haven van Hamburg werkte. En daar moesten we het verder mee doen.”
Daar komt bij dat de jaren na de oorlog, voor iedereen die bij Glashandel W.A. van der Ben werkte, een stuk leuker waren om op terug te blikken. De zon ging weer schijnen voor het bedrijf, dat toentertijd specifiek landelijk met glas-in-lood werkte. Er was tijdens de oorlog veel vernield en in de wijde omtrek van Delft gingen de mannen van Van der Ben aan de slag om alles weer in de oude staat te krijgen. In die tijd werkten zo’n veertig man binnen het bedrijf. Sommige van hen switchen echter van baan, omdat in de fabrieken hogere lonen werden betaald. “Glazeniers werden toen nog betaald per stukje dat ze in lood zetten”, weet Johan Zantman. “Ze kregen 1 cent voor zes stukjes glas-in-lood. Zeiden ze vervolgens dat ze 210 stukjes hadden gezet, maar dan telde de baas er 209. Zo werd er gesjoemeld. Dat geld werd, in de jaren na de oorlog, op zaterdagmiddag weer deels uitgegeven aan de pindaboer die hier dan langs kwam.”

Nostalgie
Johan Zantman vindt het jammer dat hij niet veel weet over hoe het de Delftse glashandel en z’n vader verging tijdens de oorlog. “Want ik hou wel van nostalgie. We hebben hier bijvoorbeeld nog de allereerste factuur uit 1934, gericht aan Mensert. En we hebben nog een vooroorlogse loodpers.” Vol enthousiasme showt hij een oude glassnijder die hij onlangs heeft bemachtigd. Een werktuig uit de tijd dat het bedrijf nog louter met glas-in-lood werkte. “Maar in 1968 was het crisis voor het bedrijf”, vervolgt hij. “De vraag naar glas-in-lood nam af en er werkten hier nog maar twee of drie man.” Het bedrijf stortte zich vervolgens op glas in de breedste zin van het woord. Met succes, want dat doet Glashandel Zantman tot op de dag van vandaag nog altijd.

In hetzelfde jaar, 1968, moest Johan Zantman overigens in militaire dienst. Eerst 4 maanden Utrecht, daarna voor 14 maanden naar het Duitse Seedorf. “Ik ben wel blij dat ik in dienst heb gezeten”, zegt hij nu. “We hebben toen ook concentratiekampen bezocht. Je hebt geen zicht op wat daar precies allemaal is gebeurd, maar je kunt het je vervolgens wel enigszins voorstellen. Zo’n bezoek aan een kamp gaat je niet in de koude kleren zitten. Verder zijn we in diensttijd bij de Berlijnse Muur geweest. Dat was ook indrukwekkend. Als je daar als jong knaappie rondloopt denk je wel even: Ja, zo kan het ook zijn. Dankzij m’n diensttijd besef ik beter wat een inspanning militairen tijdens de oorlog hebben geleverd voor onze vrijheid. Daar sta ik op 4 en 5 mei altijd wel even bij stil. Waar ik tijdens Dodenherdenking ook mee bezig ben, ik stop altijd even om stil te zijn en de mensen te eren die zijn gestorven…”