JOOST LIJNBAART - WOLFERT BREDERODE - ONE

LIJBAART EN BREDERODE

Het moest gebeuren. Sinds hun eerste samenwerking in februari 2004 was het duidelijk dat de twee jonge muzikanten over een zeldzame kwaliteit van interactie beschikten. Ze noemen het chemie, wanneer er zo’n sterke reactie optreedt dat er iets nieuws ontstaat. Je zou het ook kunnen omschrijven als een rationele vorm van tovenarij: je weet wat je erin stopt, maar je weet nooit wat er uit zal voortkomen. Laten we het jazz noemen. Zij leverden het eerste exemplaar van hun samenwerking op CD af met de muziek voor mijn luisterboek Schaduwkind, waarvoor Wolfert Brederode de originele muziek componeerde die hij samen met Joost Lijbaart uitwerkte in de Wisseloord Studio’s.

Daarom heb ik het genoegen gehad om nauw samen te werken, zowel in de studio als daarna op het podium, en de omvang van hun synergie te ervaren – iets dat in het geval van drums en piano allesbehalve een automatisme is. Het geheim schuilt volgens mij in het feit dat de piano niet samenwerkt met de drums, maar juist het omgekeerde, dat de drummer de pianist volgt en aanvult, alsof – door middel van de drums, inclusief al die dingetjes die kan worden getikt en geslagen – het is een onderdeel van de solopiano. Samen vormen ze als het ware een nieuw soort instrument, een soort John-Cage-stijl geprepareerde piano, met een verschil.
Joost Lijbaart heeft het vermogen om de drums zo zacht mogelijk te bespelen, waardoor het woord percussie een te grove naam is voor zijn subtiele soundscapes. Hij is een meester in het niet spelen van bepaalde beats, net zoals Wolfert Brederode zijn virtuositeit onder controle houdt en niet elke mogelijke noot laat horen. Als je hem aan de piano ziet zitten, voorovergebogen, terwijl zijn vingers voorzichtig hun weg door het klavier zoeken, is het alsof de toetsen in breekbaar glas zijn veranderd. Met zijn gekrompen houding lijkt hij zichzelf zo klein en stil mogelijk te maken, alsof hij bang is de muziek te verstoren die onder zijn vingertoppen ontstaat. Om dan net zo zacht te spelen als Joost Lijbaart, waardoor je, onwillekeurig, op het puntje van je stoel gaat zitten. Deze twee muzikanten maken het soort muziek dat intensief luisteren mogelijk maakt, ze verstikken het niet met hapklare akkoorden, in chockablock-arrangementen. Niet toevallig opent de cd met het stuk ‘Traces’, waarin – zoekend, rommelend – sporen gevolgd worden, alsof de muzikanten zich op onbekend terrein bevinden en zelf hun weg moeten vinden.

Impressionistisch, met veel sfeer, expressief – dat is waar deze muziek over gaat. In ‘Empty Rooms’ zag mijn geestesoog de lege kamers als in een film, door dit lied gedwongen te dwalen door een huis waarvan de bewoners al lang geleden verdwenen zijn en waar alleen herinneringen nog ademen, als vitrages die uitpuilen in een open raam. Ook andere nummers zijn gevuld met deze contemplatieve sfeer. Er wordt een spoor gevolgd, zo lijkt het, in omgekeerde richting. Van iets dat zelf verdwenen is. Iets dat, net als het vorige stuk, ‘Home’ zou kunnen heten. Iets waar je dus alleen maar naar kunt verlangen. Schitterende, verlegen melodieën, stuk na stuk, die op kristalheldere tonen tot leven worden gewekt. Ze lijken te twijfelen aan hun eigen bestaan, alsof ze zich bij de minste verstoring schuchter terugtrekken. Dit is muziek die je de adem beneemt. En om ademloos in te verdwijnen.

(met dank aan Frank Thomese, o.a. schrijver)

• 1 Traces 5:28
• 2 Empty Room 5:00
• 3 Common Fields 5:17
• 4 Mitya's Memoirs 7:34
• 5 Outline 3:48
• 6 After Hours 4:53
• 7 Mitchell 4:09
• 8 Spring Tide 6:02
• 9 Just A Glance 5:46
• 10 Home 4:04

Bekijk alle PRACHT-CD’s die één euro of één euro vijftig kosten: kijk bij CD’s en DVD’s op SNOEPERIJWINKEL
Verder een grote en aantrekkelijke diversiteit van CD’s: tik op mijn naam en je ziet meer dan 1000 CD’s en leuke legpuzzels. Neem gerust contact op als je nog vragen hebt. Verzenden via Postnl of DHL.