Hitler - Leven en ondergang van een tiran - Alan Bullock

Hitler - Leven en ondergang van een tiran - Alan Bullock

Het verhaal over Hitler van zijn geboorte, zijn opleiding en jeugdjaren tot wanneer hij aan de macht komt, over gaat tot oorlog en uiteindelijk sterft en alles wat er in zijn leven afspeelt.

Standaard werk als biografie


Deel I: Geboorte t/m partijleider / 1889 - 1933
Deel II: Rijkskanselier / 1933 - 1939
Deel III: Moloch van de oorlog / 1939 - 1945


Op 20 april 1889 werd Adolf Hitler geboren in het dorpje Braunau am Inn in Oostenrijk, net over de Duitse grens.
Zijn vader, Alois, die was geboren in 1837, was de onechtelijke zoon van Maria Anna Schicklgruber en een onbekende vader.

Het is zelfs misschien te veronderstellen dat de grootvader van Hitler een Jood is geweest, omdat zijn grootmoeder als kokkin werkte in een rijk Joods gezin.

Maar het is nooit helemaal duidelijk geworden wie nou de echte grootvader van Hitler is geweest.

In 1876, op 39-jarige leeftijd, werd de naam van Alois Schicklgruber veranderd in Alois Hitler, naar zijn oom Hiedler.
Door een administratieve fout is dit Hitler geworden.

Gelukkig voor Adolf, want het is toch moeilijk voor te stellen dat tienduizenden mensen “Heil Schicklgruber!” geroepen zouden hebben.

Dan ligt “Heil Hitler!” toch wat beter in het gehoor.


In 1885, na talloze affaires en twee beëindigde huwelijken, trouwde Alois Hitler, toen 48 jaar oud, met de zwangere Klare Polzl, 24 jaar jonger.
Zij was de kleindochter van zijn oom Hiedler.

Hiervoor moest Alois speciale toestemming vragen van de Katholieke Kerk, aangezien zij eigenlijk zijn nicht was.

Klara had voor Adolf al drie andere kinderen gebaard die tot haar grote spijt allemaal vroegtijdig naar gene zijde zijn gegaan.

Toen Adolf zes was ging hij voor de eerste maal naar school, dit was een basisschool in de buurt van Linz in het noordoosten van Oostenrijk.
In dat jaar vonden er voor Hitler twee belangrijke gebeurtenissen plaats, ten eerste ging hij naar de basisschool waarmee de meest zorgeloze tijd van zijn leven afgelopen was, en ten tweede stopte zijn vader met werken en ging met pensioen.

Dit had als gevolg dat er opeens veel meer controle op zijn leventje kwam.
Dit werd niet echt gewaardeerd door de kleine dictator.
Dit had tot gevolg dat in zijn latere leven Hitler een hartgrondige hekel had aan autoritaire controle, niemand moest commentaar op hem hebben.
Adolf’s oudere broer Alois die toen dertien was, was meestal het mikpunt van zijn vaders bevelen en agressie.
Na menige klappen en andere vormen van agressie van de vader die gericht waren tegen de jonge Alois, had deze er op zijn veertiende schoongenoeg van en ging uit huis.

Nu was het de zevenjarige Adolf’s beurt om geterroriseerd te worden door iemand die toen hij nog werkzaam was een hoge ambtenaar voor de gemeente was geweest en naar wie geluisterd moest worden, en die daardoor ook verwachtte dat iedereen hem gehoorzaamde.

Omdat de vader zeer onrustig was door zijn pensioen verhuisde de familie veel.
Toen hij een jaar of acht was gingen ze in Lambach wonen.
In dit dorp ging Adolf naar een in een klooster school die versierd was met swastika’s.

Dit is misschien de reden voor Hitlers affectie voor swastika’s geweest.
Hitler was een goede leerling en was zelfs lid van het jongenskoor.

Als jonge knaap bewonderde hij de priesters zeer en hij heeft twee jaar lang serieus overwogen om zelf priester te worden.

Hitler las ook veel, met name de cowboy verhalen van Karl May waar hij verslaafd aan was.
Deze boeken werden geschreven door een nooit in het buitenland geweest zijnde Duitser die onder andere het karakter van “Old Shatterhand” creëerde.

Toen hij de Führer was bleef hij deze boeken lezen en tijdens de Duitse aanval op de Sovjet unie noemde hij de Russen zo af en toe zelfs roodhuiden en beval hij zijn officieren de boeken van Karl May bij zich te dragen.
Uiteindelijk werd hij na de oorlog door zijn broer Alois beschreven als een licht ontvlambare en een door zijn moeder verwende etter.

Toen het einde van zijn basisschooltijd in zicht kwam, moest Hitler kiezen wat voor vervolgopleiding hij wilde gaan doen.
Hij kon kiezen tussen een klassieke of een technische opleiding.
Gedwongen door zijn vader, die wilde dat de jonge Hitler in zijn voetsporen zou treden, moest Adolf verplicht naar de technische school in Linz in september 1900.
Hitler zelf had echter altijd gedroomd van een carrière als beroemde kunstenaar en beschouwde zichzelf ook als een talent op dit gebied.
Dit heeft tot de nodige ruzies hierover geleid tussen Adolf en zijn vader.

De eerste paar jaren op deze opleiding deed Hitler het vrij slecht.

In zijn tweede jaar aan de technische hogeschool kwam er een andere interesse van Hitler die zeker niet onbelangrijk was bovendrijven; het Duits nationalisme.
Hoewel hij van oorsprong Oostenrijker was voelde hij zich meer aangetrokken tot de Duitse monarch dan tot de monarch van Oostenrijk, ook zongen Hitler en zijn vrienden niet het Oostenrijkse volkslied maar het Duitse, “Deutschland Uber Alles”.

Ook gebruikten ze als groet het Duitse “Heil”.
Deze voorliefde voor Duitsland is onder andere te verklaren door de voorliefde van zijn vader voor het Oostenrijks Habsburgse Huis.
Hitler deed dat om zich af te zetten tegen zijn vader.

Ook voelde Hitler grote bewondering voor belangrijke personen uit het Duitse roemruchte verleden, zoals Bismarck, Frederik de Grote en Siegfried uit “Das Niebelungenlied”.

In muzikaal opzicht was Hitler liefhebber van Richard Wagner, wat waarschijnlijk kwam door het bombastische karakter van zijn muziek.
In 1903 zou de worsteling met zijn vader tot een abrupt einde komen door het plotselinge overlijden van Alois, waarmee hij Adolf achterliet als hoofd van het gezin op 13-jarige leeftijd.

Hoewel dit er ook voor zorgde dat Hitler nu zelf kon kiezen wat voor opleiding hij wilde volgen, bleef hij toch zijn opleiding aan de Technische school volgen.
Voor het gemak ging hij intern bij de school.

Omdat hij door zijn slechte cijfers besefte dat het hem niet zou lukken de opleiding te voltooien ging hij zich steeds slechter gedragen.
Dit bleek onder andere uit nare streken en grappen die hij uithaalde bij de docenten die hij steeds meer begon te verachten. Deze grappen maakten hem ongeliefd bij de docenten maar des te meer geliefd bij zijn medeleerlingen, die niet zelden applaudisseerden als hij weer een docent voor schut had gezet.

De enige docent die zijn respect en zijn interesse wist te behouden was zijn geschiedenisdocent.
Deze deed ook zijn interesse voor het Duitse nationalisme toenemen.
In de zomer van 1904 verliet Hitler de middelbare school in Linz.

In september van datzelfde jaar ging hij naar een andere school in Steyr.
Dit jaar zou Hitler overgaan als hij een speciaal examen maakte.
Dit lukte niet wegens een bloedlong, een kwaal die hij geërfd had.

In september 1905 ging hij over.
Zijn slechte gezondheid de schuld gevend, maakte hij de school niet af en verliet deze op 16-jarige leeftijd om nooit meer terug te komen.

Nadat hij school verliet in 1905 spendeerde hij de volgende in broedende nietsnutterij.
Zijn geduldig moeder probeerde hem zo ver te krijgen dat hij een vak ging leren of een baan ging zoeken.

Maar Hitler walgde van het idee dat hij een andere autoriteit dagelijks zou moeten gehoorzamen.
Omdat hij niets deed, en de absolute zelfbeschikking had, beschreef hij later deze tijd als de gelukkigste van zijn leven.

Hitler was geen rokkenjager maar zat achter een bepaalde blondine aan die hij niet te pakken kon krijgen.
Zo langzamerhand werd Hitler steeds verder vervuld van een zekere trots op het Duitse ras, een trots die samenging met een afkeer van alle niet Arische/Duitse rassen.

Toen hij voor het eerst naar Wenen ging groeide zijn interesse voor architectuur gigantisch en besloot hij omdat hij wel aardig kon tekenen toe te treden tot de prestigieuze Weense academie voor verfijnde kunsten.
Hij werd tot twee keer toe afgewezen.

Dit zorgde er voor dat Hitler zeer depressief werd.
Hij keerde toen terug naar zijn ouderlijk huis waar hij een aan borstkanker stervende moeder aantrof.

Door zijn wil om kunstenaar te worden joeg Hitler langzaam zijn erfenis er doorheen, hij eindigde uiteindelijk als een straatarm gebroken man die een zwerversbestaan leed.

Dit miserabele bestaan heeft zijn ideeën over de politiek en rassen sterk beïnvloedt, wat immense gevolgen zou hebben voor de toekomst.

538 pag - 1952 - ZB 130/131 - Bruna - Utrecht - ( 308 gram - 3,8 cm )

In goede staat.