Giovanni Barbisan (1914-1988) - Natura morta con carciofi

Giovanni Barbisan is geboren in Treviso op 6 april 1914. Zijn vader Natale Antonio, een schilder gespecialiseerd in de decoratie van kerken, heeft zeker de roeping tot kunst van zijn zoon aangewakkerd, die op achttienjarige leeftijd zich inschrijft voor de vrije naaktlessen van De Stefani aan de Academie voor Schone Kunsten in Venetië, waar hij later als docent decoratie Guido Cadorin en technieken van graveren Giovanni Giuliani zal hebben. Deze ervaring was niet bepalend voor Barbisan, zoals hij in een brief geschreven in 1987 verklaart: «Mijn artistieke opleiding beschouw ik als autodidactisch, omdat ze aan de Academie voor Schone Kunsten in Venetië me niets hebben geleerd»; waarschijnlijk doelt hij op de lange afwezigheid van Cadorin uit Venetië, die mozaïeken in Triëst maakte, terwijl Giuliani, die zich aan zijn leerling wijdde, een referentiepunt voor Barbisan wordt. Het is ook Giuliani van wie hij in 1935 een drukpers koopt die zijn huis transformeert in het eerste Gravurecentrum van Treviso, al snel bezocht door jonge kunstenaars. In 1937 begint hij les te geven op het Artistieke Lyceum van Venetië met de taak voor landschap, die zal voortduren tot 1971. De jaren tot het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog werden door Rizzi gedefinieerd als “intensiefe studie”, ondanks dat hij zich voornamelijk aan olieverfschilderkunst wijdde en aan graveren, experimenteerde hij ook met de techniek van fresco, wat hem in 1940 de fresco-prijs op de Biennale van Venetië opleverde met de 'Retour van legioenen', later aangekocht door de Galleria d'Arte Moderna in Rome. Van bijzonder belang is ook het fresco dat hij voltooide in de kapel van het Bisdom Pio X College in Treviso, dat in 1948 werd afgerond. De oorlog dwong hem tot voortdurende verplaatsingen, van Albanië naar Griekenland, dan naar Rusland en tot slot naar het zuiden van Italië, wat resulteerde in een vertraging van zijn artistieke productie. Aangekomen in Milaan in 1946, wordt hij verloren in de liefde met een achttienjarige en enkele maanden later trouwt hij met haar; vanaf dat moment verloopt het leven van de kunstenaar sereen: van de schaduwrijke schuilplaats aan de Via Monte Piana zal hij zich alleen verwijderen om naar Venetië te gaan, waar hij weer begint les te geven op het Artistieke Lyceum. De overheersende artistieke stromingen van de naoorlogse periode, zoals neokubisme, realisme en abstractie, veranderen zijn expressieve keuzes niet, en, terwijl hij het minder direct in contact bracht met de tendensen van het moment, kiest hij voor de graveertechniek, vooral aquatinta, om dat voor hem geliefde repertoire voort te zetten, evenals voor de belangrijkste confrontaties op nationaal en internationaal niveau. Barbisan ontving de Internationale Prijs voor Graveren en belangrijke erkenningen van de critici op de Biennale van Venetië van 1950. De onderwerpen die door de kunstenaar zijn gekozen, zijn altijd dezelfde: de stillevens van objecten, bloemen, fruit, schaaldieren, en het landschap, of alles wat vanuit het raam zichtbaar is, de wijngaard, de tuin, de ezel om hout te zagen, de moerbeien, de appelbomen, niets meer dan zijn eigen familiale ruimte. Van het geliefde Venetiaanse land portretteert hij de Asolaanse heuvels, het Trevisaanse platteland, terwijl hij in de jaren zestig en zeventig ervoor kiest om de wilde natuur van de Toscaanse Maremma te vere etern. Zoals sommige critici hebben opgemerkt in presentaties en recensies over de kunstenaar, komen er enkele gemeenschappelijke kenmerken van zijn artistieke productie naar voren: "de uiterst hoge technische vaardigheid, de levendige verbondenheid met de figuratieve en graveertraditie van Veneto, het vermogen om het landschap om te vormen tot een innerlijk klimaat, het centrale gewicht van het licht, de afwijzing van elke mode en moderniteit [...]". Ondanks dat hij als zeer jonge man begon met exposeren op de belangrijkste tentoonstellingen in Italië en het buitenland: in 1932 vindt de eerste deelname plaats aan de Opera Bevilacqua La Masa, en in 1936 kan zijn debuut op de Biënnale van Venetië worden teruggebracht, een aanwezigheid die van keer op keer zal worden vernieuwd tot 1966. Pas vanaf de jaren vijftig krijgt het werk van Barbisan de nodige erkenning en de aandacht van de critici. Zoals eerder vermeld, ontvangt hij twee prijzen op de Biënnale van Venetië in 1940 en 1950, gevolgd door die ontvangen in 1952 op de Quadriennale van Rome, in 1953 op de Promotrice delle Belle Arti van Turijn, de Burano-prijs hetzelfde jaar, de Marzotto-prijs in 1955, tevens de La Spezia-prijs in 1957 en in 1966 de eerste nationale prijs "Ardengo Soffici" voor grafiek. Tegelijkertijd neemt hij deel aan veel exposities, waarbij diegene georganiseerd door Giovanni Giuliani in de zalen van de Opera Bevilacqua La Masa in 1953, de eerste collectieve tentoonstelling van moderne Venetiaanse drukkers, en andere internationale tentoonstellingen van New York tot Parijs, van Lima tot Athene, herinnerd moeten worden. Ook de thematische tentoonstellingen beginnen zich te intensiveren: de tentoonstelling van schilderijen van Casa Da Noal in Treviso in 1973, van meer dan tweehonderd etsen in Ca' Pesaro in Venetië in 1974 en herhaald in 1976 in Palazzo Braschi in Rome, en die gehouden in Villa Contarini in Piazzola sul Brenta in 1978 en 1982. Zijn werken zijn te zien in de moderne kunstgalerijen in Venetië, Rome, Verona, Turijn, Treviso, in de collectie van het Castello Sforzesco in Milaan, in het museum van Stockholm en in andere openbare en particuliere collecties. Giovanni Barbisan sterft onverwachts in Orbetello op 17 juni 1988, in de Maremma die het favoriete onderwerp werd in zijn laatste gravures. Beschrijving Aangenaam schilderij van goede afmetingen gezien de maker 72x28 cm zonder lijst 90x45 cm met lijst, voorstellende stilleven met artisjokken, geschilderd met koele maar beslissende kleuren van de meest interessante productie van de kunstenaar, uitstekend bewaard. gesigneerd rechtsboven, authentiek aan de achterkant. nauwkeurige verpakking en verzending zijn gegarandeerd


Hét online veilinghuis voor jou!

Catawiki is het meest bezochte online platform in Europa voor bijzondere objecten geselecteerd door experts, en biedt wekelijks meer dan 65.000 objecten aan voor de veiling. Het is onze missie om onze klanten een spannende en probleemloze ervaring te bieden bij het kopen en verkopen van bijzondere, moeilijk te vinden objecten.


Waarom Catawiki?

Lage veilingkosten

Al onze objecten zijn gecontroleerd door onze 240+ experts

24/7 meebieden in onze app

Biedingen zijn alleen geldig via de website van Catawiki.