Merian - Danse des Morts - 1789

DE MACABERE DANS - GEÏLLUSTREERD IN 44 GROTE PLATEN
Tweetalige Duits-Franse editie. 44 etsen van Jacques-Antony Chovin (1720-1776). In 1616 ontwierp de Zwitserse graveur Matthäus Merian de fresco's van het Dominicaanse klooster in Bazel; creëert zijn filialen en publiceert ze in 1621 (gelijktijdig door Johann Schröter en Mattheus Mieg). Dit wordt beschouwd als het meest complete en getrouwe vervolg op deze beroemde Danse Macabre uit 1440, ten onrechte toegeschreven aan Hans Holbein. De gravures van Chovin werden voor het eerst gepubliceerd in 1744 en zouden dat blijven tot 1830. Ze zijn trouw aan de originelen van Merian, met de toevoeging van plantaardige motieven naar de smaak van die tijd op sommige scènes, met name op de frontispice en de gravure van het knekelhuis (p. 3 ), of het weglaten van details, zoals de dieren op de gravure van Adam en Eva.
Oppermann 1129; Reichelt 73. - Uit de bibliotheek van Van der Hoeven en met zijn ex libris.
EEN EXEMPLAAR VAN 1756 TE KOOP ONLINE VOOR EUR 2.500,00

CONDITIE RAPPORT
Mooie en suggestieve volledige perkamenten band ontleend aan een oud manuscript. Titelpagina houtsnede. 44 etsen van Jacques-Antony Chovin. Interne pagina's met lichte gebruikssporen, over het algemeen goede staat van het werk. blz. (2); 190.

VOLLEDIGE TITELS & AUTEURS
La Danse des Morts, zoals het verloren gaat in de luide en beroemde stad Bazel. Bovendien een beschrijving van de stad Bazel. - Todten-Tanz wie derselbe in der löbl. u. Welt-berühmten Stadt Basel (…) zu sehen ist.
Bazel, J.R. Imhoff & Fils, 1789
Matthäeus Merian

INHOUD
Gemaakt met takken door Matthäus Merian (1593 1650). De eerste uitgave, eveneens tweetalig, verscheen in 1744 bij dezelfde uitgeverij. Tot de illustraties behoren onder meer de titelfrontispice, de 42 illustraties van de Dans van de Doden en het tweerichtingsportret. Het werk opent met de Franse titel, vernieuwd in 1756, gevolgd door de Duitse fronttitel uit 1744; bevat de mening van de boekhandelaar en het voorwoord voor de lezer, in het Duits (gotische karakters) en vervolgens in het Frans (Romeinse karakters); de gravures in de tekst gaan vergezeld van de Duitse tekst, vertaald in Franse barokverzen op de achterkant.
De Danse Macabre is een populair artistiek motief dat aanwezig is in de Europese folklore en zich ontwikkelde in de late middeleeuwen. Het is een element, het meest complete, van de macabere kunst van de Middeleeuwen, van de 14e tot de 16e eeuw.

De eerste Danse Macabre lijkt te zijn uitgevoerd in Parijs, in de Charnier des Saint-Innocents in 1424. Het speelt in op de zorgen van tijden van crisis en reageert daarop met de kracht van de verbeelding. Via deze saraband die doden en levenden vermengt, onderstreept de Danse Macabre de ijdelheid van sociale verschillen, waarmee het lot de spot drijft, waarbij de paus wordt neergemaaid als de arme priester, de keizer als de landsknecht. Het is een morele les gericht op de levenden om na te denken over onze toestand: het troost de armsten en leert de grootsten dat niemand boven de wet staat.

De samenstelling ervan is hiërarchisch: eerst gaat het om de ‘groten’ (paus, keizer, koning, kardinaal of patriarch), daarna gaat het omlaag op de sociale ladder en introduceert het de ‘kleintjes’ (ploeger, kind, touwslager, kluizenaar). De levenden zijn daarom karakters die de verschillende sociale lagen vertegenwoordigen en de doden zijn skeletachtig: ze dansen, springen, beschimpen en slepen de levenden naar de dood, terwijl ze zichzelf versieren met hun attributen (kroon, zwaard, muziekinstrumenten). Het was een allegorie die de toeschouwers confronteerde met de realiteit die hen op dat moment omringde. Deze realiteit was in feite dat de dood onvermijdelijk was, ongeacht iemands overtuigingen, leeftijd of sociale klasse.

Gedurende de vijftiende en het begin van de zestiende eeuw werd dit thema geschilderd op de muren van kerken, op begraafplaatsen in Noord-Europa, op de buitenmuren van kloosters, massagraven en ossuaria. Boven of onder de illustratie zijn verzen geschilderd waarin de dood het slachtoffer toespreekt, vaak op sarcastische en cynische toon. Het verspreidde zich door heel Europa via poëtische teksten die door straattheatergezelschappen werden verspreid.

Deze expressievorm is de vrucht van bewustzijn en reflectie over leven en dood, in een periode waarin deze meer aanwezig en traumatischer is geworden. Oorlogen, vooral de Honderdjarige Oorlog, hongersnoden en plagen, die vaak de Vier Ruiters van de Apocalyps vertegenwoordigen, hebben de bevolking gedecimeerd.

Het thema overspant de eeuwen. Veel schilders (Hans Holbein de Jonge), dichters (Baudelaire zoals in Danse macabre (Baudelaire, Verlaine, Cazalis…), auteurs (Flaubert), muzikanten (Liszt, Saint-Saëns, Benjamin Britten, Honegger, Hugo Distler), regisseurs (Fellini , Bergman in The Seventh Seal of Jean Renoir in The Rules of the Game …) begrijpen dit en laten ons deze herontdekken werken die in de vergetelheid zijn geraakt.


Hét online veilinghuis voor jou!

Catawiki is het meest bezochte online platform in Europa voor bijzondere objecten geselecteerd door experts, en biedt wekelijks meer dan 65.000 objecten aan voor de veiling. Het is onze missie om onze klanten een spannende en probleemloze ervaring te bieden bij het kopen en verkopen van bijzondere, moeilijk te vinden objecten.


Waarom Catawiki?

Lage veilingkosten

Al onze objecten zijn gecontroleerd door onze 240+ experts

24/7 meebieden in onze app

Biedingen zijn alleen geldig via de website van Catawiki.