Karl Ludwig Friedrich Wilhelm Gustav von Alvensleben /

1. Karl Ludwig Friedrich Wilhelm Gustav von Alvensleben : De ontmaskerde Jezuit : de verfoeyenswaardige grondbeginselen en leeringen der Jezuiten, uit hunne eigene schriften geput, en de Jezuiten als koningsmoordenaars voorgesteld. Uit het hoogduitsch, naar den tweeden druk, herzien en vermeerderd met de Monita Secreta, en het afbeeldsel van Loijola. Te Kampen, bij K. van Hulst. 1834. 8o: (9,2)129 p. Origineel gekartonneerd. Rug ooit verstevigd beplakt. Binding hier en daar wat los. Met portret. Een blad in de binnenmarge verstevigd.

2. Joachim le Sage ten Broek : De ultramontaan : tijdschrift voor dompers en ignorantynen. Vraagt iemand wat deez Domper toch beduidt? Hij dooft zoo veel hij kan 't veelsoortig dwaallicht uit. 's Gravenhage, Gedrukt by de Gebroeders Langenhuysen, achter de Groote Kerk. Wijk E in 23. 1826-'28. 3 delen in 8o: (18)602, (16)600, (16)594 p. Origineel gaaf half leder alle 3 verschillend. Binding en papier goed. Op de schutbladen voorin een paar handgeschreven nummers. Op de titelpagina's een oud bibliotheek stempel van een niet meer bestaande bibliotheek. Boeksnede geel vergult. Mooie set.

** 1 . Karl Ludwig Friedrich Wilhelm Gustav von Alvensleben (1800-1868) was een Duitse schrijver.
Ludwig von Alvensleben werd geboren op 3 mei 1800 in Berlijn. Hij stamde uit de Nederduitse adellijke familie van Alvensleben . Op dertienjarige leeftijd nam hij deel aan de Duitse Onafhankelijkheidsoorlog en begon zijn carrière als officier. In 1821 werd hij gestraft met twee jaar fortgevangenisstraf voor een dreigbrief geschreven aan prins Augustus van Pruisen . Van 1825 tot 1828 voltooide hij een rechtenstudie in Leipzig, maar kon het afsluitende examen niet afleggen vanwege een gebrek aan kennis van het Latijn. Hij kon echter zijn brood verdienen als freelance schrijver, vertaler en journalist. In 1830 werd hij voor korte tijd gevangengezet vanwege een tekst "schaduw en geen licht" ( Schatten und kein Licht ) die in Halle was gedrukt en gericht was tegen de politie van Leipzig. In 1836 leidde hij tijdelijk het Hoftheater van Meiningen . In 1841 verhuisde hij naar Wenen. Daar nam hij actief deel aan de revolutionaire opstanden in oktober 1848 en werd aanvankelijk ter dood veroordeeld na zijn arrestatie, maar vervolgens gratie verleend tot een jaar gevangenisstraf en uit Wenen verdreven na het uitzitten van zijn straf. Zijn literaire werk werd vaak belemmerd door frequente ziektes, zodat hij behoeftig was en door zijn familie moest worden onderhouden.
Alvensleben was een veelzijdig schrijver op het gebied van entertainment, games en theater. Onder zijn pseudoniemen Gustav Sellen en Chlodwig schreef hij een aantal eigen novellen en romans , was succesvol als vertaler uit het Engels en Frans en was redacteur van verschillende tijdschriften. Het tijdschrift Allgemeine Theater-Chronik , door hem opgericht in 1832, is nog steeds belangrijk in termen van theatergeschiedenis. Het verscheen tot 1873 en hij redigeerde het tot 1837. Hij publiceerde ook het Journal for the German Aristocracy met Friedrich de la Motte Fouqué van 1840 tot 1844.
Tot zijn vertalingen behoorden Napoleons Werke (6 delen, Chemnitz 1840), Eugène Sue 's Sämmtliche Werke (Leipzig 1838–46) in 24 delen en de werken van Balzac , Molière , Dumas , Swift ( Gulliver's Travels ), Defoe ( Robinson Crusoe ), Casanova ( Memoires in 13 boeken). In totaal vertaalde hij meer dan 140 romans en toneelstukken en was samen met Georg Nikolaus Bärmann (1785-1850) de belangrijkste Duitse vertaler van zijn tijd.
Tot zijn eigen werken behoort De liegende keizer - Destinies of the Lord of Münchhausen jun. (Meissen en Pesth 1833) - een tijdkritische satire die in 1966 en 1968 werd herdrukt (als paperback) - samen met het origineel Münchhausen uit 1768 - en die als volgt werd gekarakteriseerd: "Alvensleben was een revolutionaire geest die de moed had om de breuken te tonen die hij herkende in de staat en de sociale orde, evenals in de manier waarop mensen samenleven en werken. Deze opmerkelijke houding, die niet ophield bij zijn eigen, nog steeds bevoorrechte sociale klasse, maakt hem bijzonder sympathiek. " (Wackermann, 1966).
Zijn andere werken omvatten: Narratives ( Erzählungen ), The kastijdende Castle Spirit ( Der strafende Burggeist , historische roman), Novellas and Narratives ( Novellen und Erzählungen , Neurenberg 1831), The Debunked Jezuïet ( Der entlarvte Jezuïet , Meissen 1831 - verschillende edities), Life Portraits, Travel Pictures and Novellas ( Lebens- und Reisebilder und Novellen , Leipzig 1841), Encyclopedia of Social Games ( Enzyklopädie der Gesellschaftsspiele , Leipzig 1853, negen edities tot 1893), Eve-of-Wedding Party Jokes ( Polterabend-Scherze , Quedlinburg 1858, negen edities tot 1888), Garibaldi (biografie, Weimar 1859), Prins Lobkowitz of wraak op de dood ( Fürst Lobkowitz of Die Rache bis über das Grab , historische roman, 3 delen, Wenen 1862/63), Algemene wereldgeschiedenis voor het volk ( Allgemeine Weltgeschichte für das Volk , 3 delen, Wenen 1865-1872) .
Hij was een zoon van de Pruisische huzaren-majoor August von Alvensleben (1775–1819), uit het huis Redekin , en gravin Charlotte von Schlippenbach adH Schönermark (1777–1831). In 1828 trouwde hij met Florentine Herzog (1807–1833); in 1834 met Elvire Böhn (1818–1853) en in zijn derde huwelijk in 1853 met Emma Greiffeld (1831–1909). Deze huwelijken resulteerden in negen kinderen, van wie er vijf in de kindertijd stierven. Zijn grootmoeder was de actrice Friederike von Alvensleben , geboren née von Klinglin (1749–1799). Deze lijn liep af met Bodo von Alvensleben (1903–1954) in de mannelijke lijn. Ludwig von Alvensleben stierf op 3 augustus 1868 in Wenen .

** 2. Joachim George le Sage ten Broek (Groningen, 27 november 1775 - Grave, 11 juli 1847) was een Nederlands notaris, schrijver, historicus en journalist. Hij was een belangrijke rooms-katholieke emancipator, polemist en apologeet. Voorts schreef hij gedichten, waarin hij zich een epigoon van Hendrik Tollens toont.
Uit protest tegen het verbod op 'Rooms-Katholieke Maatschappij van godsdienstige Wetenschap en goede Zeden voor het koninkrijk der Nederlanden' richtte Le Sage in 1826 een nieuw tijdschrift op, genaamd: De Ultramontaan, Tijdschrift voor Dompers en Ignorantijnen. Op het titelbladstaat een kaarsendomper, met het onderschrift:
Vraagt iemand wat deez' domper toch beduidt?
Hij dooft, zoveel hij kan, 't veelsoortig dwaallicht uit.
Hiermee wierp hij de handschoen voor de voeten van ieder die de katholieke kerk en de paus aanviel. Hierbij moet opgemerkt worden dat de termen 'ultramontaan' en 'dompers' geliefde scheldnamen waren in de protestantse pers, synoniemen voor obscurantisme en ignorantisme, die door Le Sage ten Broek als geuzennamen werden toegeëigend. Hij rechtvaardigde deze titel in het inleidingsartikel van zijn nieuwe tijdschrift:
Wel foei! Een nieuw tijdschrift onder zulken eenen titel, die bij alle verlichte, liberale, filozofische en philantropische vrijdenkers zoo hatelijk is? Die beschouwd wordt als een scheldnaam, bijna gelijkstaande met dien van Jesuiet en van Domper; ja sommigen meenen zelfs dat hij nog erger is.
Hierna legde hij uit dat de aanduiding 'Ultramontaan' voor elke katholiek een eretitel zou moeten zijn, daar hij geestelijk gehoorzaam diende te zijn aan de man 'ultra montes' (over de bergen): de paus, het middelpunt van de eenheid van de kerk. Daarna volgden er artikelen als 'Wat zijn Dompers? Ignorantismus der Catholijken' en 'Proeve van een nieuw filozofisch-filantropisch-liberaal Verlichtingswoordenboek der Nederlandsche taal. In dit laatste artikel stond onder de 'D' te lezen:
Duisterling: Beteekent iemand die nog waarlijk aan een God, aan eenen Zaligmaker, aan eenen Hel en aan eenen Hemel, aan eene Eeuwigheit, aan eeuwige belooningen en straffen gelooft.
Dwaalleer: noemde men in den ouden tijd zulke gevoelens, welke van de leer der Kerk afweken en als zoodanig door de Kerk veroordeeld waren; nadat echter de filozofij, bij den fakkel der verlichting, ontdekt heeft dat alle godsdiensten even goed zijn, is dat woord afgeschaft.
In 'De Ultramontaan' maakte hij zichzelf op sociaal en politiek gebied tot vertolker van de politiek-religieuze opvattingen van de Franse priester, wijsgeer en publicist Hughes Félicité Robert de Lamennais (1782-1854) die geloofde dat de kerk geen werkelijke vrijheid kon hebben onder een koninklijk gezag en daarnaast een hartstochtelijk voorstander was van de scheiding tussen kerk en staat, de vrijheid van meningsuiting en vrijheid van pers. Het tijdschrift was even uitdagend van titel als inhoud, want hij waagde zich hier op politiek terrein. Le Sage ten Broek schaarde zich aan de zijde van de katholieke oppositie, die zich in België steeds nadrukkelijker begon te vertonen. Het ging hem hierbij niet om de ondermijning van het gezag van de koning, over wie hij zich vaak in de meest vleiende bewoordingen uitliet, maar om de godsdienstvrijheid van het katholieke volksdeel.


Hét online veilinghuis voor jou!

Catawiki is het meest bezochte online platform in Europa voor bijzondere objecten geselecteerd door experts, en biedt wekelijks meer dan 65.000 objecten aan voor de veiling. Het is onze missie om onze klanten een spannende en probleemloze ervaring te bieden bij het kopen en verkopen van bijzondere, moeilijk te vinden objecten.


Waarom Catawiki?

Lage veilingkosten

Al onze objecten zijn gecontroleerd door onze 240+ experts

24/7 meebieden in onze app

Biedingen zijn alleen geldig via de website van Catawiki.