Een middeleeuws zwaard heeft meestal een lange, rechte blad, dat varieert in lengte van ongeveer 60 cm tot meer dan 1 meter. De pommel aan het einde van de handvat helpt bij het balanceren van het zwaard. Vaak zijn ze voorzien van kruis- of ander soortige guards om de hand te beschermen. De afwerking kan variëren van simpel gesmeed staal tot rijk versierde, ingelegde ontwerpen.
In de strijd werd een middeleeuws zwaard voornamelijk gebruikt voor slagen en steken. Ridderlijke vechttechnieken omvatten technieken zoals hakken en snijden. Zwaarden waren niet alleen wapens, maar ook statussymbolen en werden vaak gebruikt om de status van de drager aan te geven. Dit maakte een goed strijder niet alleen tot een effectieve vechtmachine, maar ook tot een hoge nobel in het strijdtoneel.
Er zijn verschillende typen middeleeuwse zwaarden, zoals het zwaard van de eerste periode met een smal blad en een sterke punt, ideaal voor stekers, en bredere zwaarden die beter zijn voor snijtechnieken. Duitse zwaarden hebben vaak een zwaardere constructie, terwijl Engelse zwaarden meer gericht zijn op precisie. Elk ontwerp heeft zijn eigen sterke punten afhankelijk van het soort strijdtechniek dat je wilt toepassen.
Het onderhoud van een middeleeuws zwaard omvat regelmatig reinigen om roestvorming te voorkomen. Gebruik een droge doek om het staal schoon te maken en een beetje olie voor een beschermende laag. De handgreep moet ook regelmatig worden gecontroleerd om ervoor te zorgen dat hij stevig blijft. Het is ook een goed idee om het zwaard in een droge omgeving te bewaren om schade te voorkomen.
Als verzamelaar kan je met een middeleeuws zwaard verschillende dingen doen. Je kunt ze tentoonstellen in je huis om de rijke geschiedenis te laten zien. Daarnaast kan je deelnemen aan lokale evenementen voor historische re-enactment, waar zwaarden vaak een grote rol spelen. Ook zijn er gemeenschappen van verzamelaars waar je ervaringen en kennis kunt delen.