Het nummer 'Dock of the Bay' gaat dieper dan alleen het zitten aan de waterkant; het weerspiegelt gevoelens van melancholie en contemplatie. Otis Redding schreef het terwijl hij op het water zat en dacht na over verloren liefde en de dagelijkse sleur. De combinatie van zijn emotionele zang en de simpele, maar krachtige teksten maakt het een nummer dat velen raakt.
Bij zijn uitgave in 1968 werd 'Dock of the Bay' positief ontvangen door zowel critici als het publiek. Het bereikte de eerste plaats op de Billboard Hot 100, wat een grote prestatie was voor een soulnummer. Het naadloos combineren van soul met elementen van rock zorgde ervoor dat het zichtbaar was in meerdere hitlijsten, en het wordt nog steeds beschouwd als een klassieker.
De tijdloosheid van 'Dock of the Bay' ligt in de universele thema's van verlangen en verloren liefde. Iedereen kan zich wel inleven in de emoties die het nummer oproept. De eenvoudige melodie, samen met Reddings krachtige zang, zorgt ervoor dat het nummer generatie na generatie blijft aanspreken, waardoor het steviger verankerd is in de muziekcultuur.
Otis Redding's versie van 'Dock of the Bay' wordt vaak geprezen vanwege zijn unieke soulvolle sound en de expressieve zang. Andere versies hebben geprobeerd het nummer te coveren, maar vaak zonder de emotionele diepgang die Redding toevoegt. Hij gaf de tekst leven op een manier die veel van zijn opvolgers niet konden evenaren, waardoor zijn versie de meest iconische is.
Muzikaal gezien combineert 'Dock of the Bay' elementen van soul, folk en rock. De ontspannen ritmes en het gebruik van elektrische gitaren in combinatie met de strijkers creëren een atmosferische laag die perfect aansluit bij de tekst. Redding's krachtige en toch kwetsbare stem maakt het geheel af, waardoor de luisteraar wordt meegenomen naar de plek waar hij ooit zat te reflecteren.